معناشناسی احسان در قرآن

معناشناسی واژه «احسان» در قرآن

واژه «احسان» یکی از کلمات بنیادین قرآن است که در ساخت دستگاه فکری و جهان بینی قرآنی نقش مهمی را ایفا می‌کند. این واژه در ادبیات قرآنی به دلیل ارتباط معنایی با سایر مفاهیم بنیادین قرآن مثل تقوا و ایمان، شامل حوزه معنایی گسترده‌ای است. گستردگی شبکه معنایی این واژه در فرهنگ قرآنی به دلیل چرخش اساسی معیار حسن از سلایق شخصی به معیار توحیدی است. در این نوشتار ضمن بررسی معنای لغوی احسان و مقایسه مصادی...

معناشناسی احسان و شناخت شرایط و چگونگی آن در قرآن

معناشناسی به مطالعه معنا می پردازد. معنا، آگاهی از بافت فرهنگی و همچنین رابطه یک واژه با واژگان دیگر در داخل یک متن است. این پایان نامه با استفاده از معناشناسی بر اساس بافت زبانی با بررسی روابط هم نشینی و جانشینی به تحلیل معنایی مفهوم احسان صرفا در بافت زبانی قرآن کریم می پردازد. از همنشین های احسان به واژهای تقوا، معروف، عدل و عبادت و از جانشین های احسان به واژه های عمل صالح، بر، خیر، فضل، انف...

معناشناسی صبر در قرآن

استوارترین و مطمئن‌ترین روش در شرح آیات، راهیابی به عمق معنای واژگان قرآن است که راه را برای تبیین مراد خدای حکیم هموار می‌سازد. این روش در میان مستشرقان نظیر ایزوتسو و برخی از محققان اسلامی به‌کار گرفته شده است. پژوهش حاضر به معناشناسی مفهوم صبر در قرآن در سه گام معناشناسی واژگانی، میدان‌های معناشناسی و مطالعات متنی می‌پردازد. در گام اول با ارائه تعریف معناشناسی صبر و تبیین جهان‌بینی آن از دید...

معناشناسی «برکة» در قرآن

برکة (یا برکت) در اصل به معنای ثبوت، دوام و فزونی خیر است که در حال رشد و افزایش است. مشتقات این واژه در قرآن تبارک، بارکنا، مبارک، بورک و برکات است. واژة تبارک در هشت مورد برای خداوند و در یک آیه برای «اسم» پروردگار بکار رفته است. همچنین، ذات باری تعالی نی خود «برکة» مطلق است. گسترة معنایی مشتقات برکت، شامل برکت در نسل، برکت در سرزمین، خیرات انبیاء، آب باران، خانة خدا و کتاب خدا می با...

معناشناسی (رب) در قرآن